صفحه اصلی / خدمات / قرارداد دوجانبه
قرارداد دوجانبه برق توافق نامه ای ست بین عرضه کننده برق شامل نیروگاه ها و خرده فروشان با مصرف کنندگان و مشترکان نهایی.
قرارداد دوجانبه برق توافق نامهای است بین عرضه کننده برق شامل نیروگاهها و خردهفروشان با مصرفکنندگان و مشترکان نهایی. این قرارداد تحت نظارت مستقیم شرکت مدیریت شبکه برق ایران ثبت میشود. این شرکت بهره بردار مستقل بازار برق است، همچنین دولت و وزارت نیرو نیز بر این قرارداد نظارت دارند. این حمایت در قالب تصویب نامه هیئت وزیران اعلام شده است. در این مصوبه آمده است: ” کلیه مشترکان صنعت برق با قدرت مصرفی بالای پنج مگاوات موظفند برق مورد نیاز خود را از طریق قرارداد دوجانبه برق یا یا سایر روش های متداول در بورس انرژی تأمین نمایند.
سابق بر این تامین برق صنایع ایران بصورت سنتی، مستقیما از نهاد های دولتی مانند وزارت نیرو تامین میشد اما در سالهای اخیر ساختار عرضه انرژی برق در ایران تغییر کرد و از انحصار دولت خارج شد و نقش دولت بعنوان واسطه حذف شد. قرارداد دو جانبه به دو شکل قرارداد دوجانبه با نیروگاه و قرارداد دوجانبه با خرده فروشی تعریف میشود.
بر اساس مصوبه شماره ۸۲۳۷۵/ت۵۷۴۶۷ه مورخ ۱۳۹۹/۰۷/۲۰ هیئت وزیران، کلیه شرکتهای صنعتی با قدرت قراردادی پنج مگاوات و بالاتر مجاز به بهرهمندی از قراردادهای دوجانبه بودند؛ مصوبه مذکور در زمان اجرا شامل حدود ۶۹۰ واحد صنعتی میشد.
متعاقباً، طبق مصوبه شماره ۱۴۰۱/۱۹۵۰۰/۲۰/۱۰۰ مورخ ۱۴۰۱/۰۳/۰۳ هیئت وزیران، دامنه شمول این امکان توسعه یافت و تمامی شرکتهای صنعتی با قدرت قراردادی یک مگاوات و بالاتر نیز مشمول استفاده از قراردادهای دوجانبه شدند. در نتیجه، این مصوبه در حال حاضر حدود ۱۳,۰۰۰ واحد صنعتی را پوشش میدهد.
همانطور که قبلا گفتیم قرارداد دوجانبه برق توافق نامه ای ست بین عرضه کننده انرژی و مصرف کننده انرژی، برای بستن این توافق نامه مراحل زیر طی میشود:
طرفین درباره قرارداد دوجانبه و مزایای آن گفتگو میکنند و اطلاعات لازم بین طرفین رد و بدل میشود.
بعد از مذاکره، عرضه کننده از واحد صنعتی درخواست قبض برق یا شماره شناسه برق میکند تا ان را توسط کارشناسان تحلیل و بررسی کند و هزینه آن را مشخص کند.
بعد از تحلیل و مشخص شدن هزینه برق و قدرت قرارداد، طرفین قرارداد به توافق میرسند که قراد داد طی چه مبلغی و برای چه مدتی معتبر باشد.
با توجه به توافق انجام شده قرارداد بصورت رسمی بسته میشود.
مصرف کننده صنعت با مراجعه به مالک شبکه (شرکت توزیع برق یا برق منطقه ای) فرمی را با عنوان الحاقیه خرید نیابتی پر میکند و در آن مشخص میکند که تأمین انرژی مورد نیاز توسط چه شخصیت حقوقی انجام شود و همچنین این امکان را به مالک شبکه میدهد که درصورت عدم تأمین انرژی از جانب شخصیت حقوقی به هر دلیلی، مالک شبکه برق مورد نیاز مصرف کننده را تأمین کند.
مصرف کننده باید میزان مصرفی انرژی خود را بصورت ماه به ماه به تأمین کننده اطلاع دهد.
طبق قرارداد تأمین کننده بصورت ماهیانه صورتحساب مصرف کننده را بر اساس میزان و ارزش انرژی مصرفی با اعمال مالیات بر ارزش افزوده، در پایان هر ماه تنظیم و به مصرف کننده اعلام میکند و مصرف کننده ظرف مدت ۳۰ روز از ارسال صورتحساب، نسبت به پرداخت مبلغ صورتحساب اقدام میکند.
همانطور که قبلاً اشاره کردیم قرارداد دوجانبه تحت نظارت مستقیم شرکت مدیریت شبکه برق ایران ثبت میشود و قابلیت انعطاف بسیار بالایی دارد. علاوه بر آن در قرارداد شرایط دقیق تأمین برق و میزان تعهدات طرفین بطور شفاف بیان میشود و مالک شبکه تحت هر شرایطی متعهد به تأمین برق بصورت نیابتی خواهد بود.